Rodzice, pedagodzy, psychologowie i wszyscy, którzy mają stały kontakt z dziećmi zauważają, że dzieci rodzące się od 30 lat są inne niż pokolenia wcześniej. Kierują się innymi potrzebami, inaczej czują, mają inne cele życiowe i duchowe. Przychodzą na świat po to, by wskazać ludzkości właściwy kierunek rozwoju. Często dorośli nie rozumieją ich potrzeb, i usiłują wtłoczyć je w stare systemy i struktury społeczne, polityczne, edukacyjne i prawne. Dzieci Indygo często nie rozumieją tego, kim są. Czują, że są inne. Czują się jak z „innej planety”. Dlatego , zanim one wskażą nam nowy kierunek, od nas wymagają pomocy, uwagi wsparcia, aby dzięki swym wrodzonym darom mogły zająć się celem, z którym przyszły na świat. Wśród Dzieci Nowej Ery wyróżnia się dwie główne grupy. Dzieci Indygo i Kryształowe. Obie grupy są niezwykle wrażliwe, mają parapsychiczne zdolności i ważne cele do zrealizowania na ziemi.
Dzieci Indygo
Dzieci Indygo to pokolenie, które zaczęło się rodzić w latach 70-tych ubiegłego wieku do ok. 2000roku, kiedy to przychodzić na świat zaczęły Dzieci Kryształowe. Nazwa indygo pochodzi od koloru ich aury. Jest to kolor czakry trzeciego oka, która odpowiedzialna jest m.in. za zdolności jasnowidzenia i widzenie energii. To, co odróżnia dzieci indygo od innych to temperament. Obdarzone są duchem buntowniczym i bojowniczym. Ich przeznaczenie to burzenie starych, skostniałych systemów. Dzieci Indygo doskonale wyczuwają nieuczciwość i manipulację. Mają problemy z uznaniem bezwarunkowej władzy (nie udzielającej wyjaśnień, nie dającej możliwości wyboru). Pewnych rzeczy po prostu nie robią – czekanie w kolejce jest dla nich zbyt trudne. Nie poddają się dyscyplinie. Mówią o tym czego potrzebują. Ponadto często mylnie diagnozowane jest u nich ADD i ADHD.
Dzieci Kryształowe
Około 2000 roku zaczęły pojawiać się dzieci nowego pokolenia – Dzieci Kryształowe. Nazwa powstała od koloru aury tych dzieci. Jest opalizująca i bogata w różnobarwne, pastelowe odcienie. Dzieci Kryształowe różnią się bardzo wyraźnie od Dzieci Indygo. Mają duże, piękne oczy o głębokim spojrzeniu, które zdradza ich wielką mądrość wyprzedzającą ich wiek. W ich zachowaniu nie ma żadnych znamion buntowniczej wojowniczości. Kryształowe Dzieci są spokojne, wyciszone i pełne zrozumienia dla innych. Tak jak Indygo, źle czują się w atmosferze kłamstwa i nieuczciwości, ale one nie chcą niczego burzyć. Celem Kryształowego pokolenia jest nauczanie nowego, a nie walka ze starym. To duchowe drogowskazy, wyznaczające kierunek rozwoju ludzkości. Ich niezwykłość daje o sobie znać jeszcze przed ich pojawieniem się na ziemi. Często nawet przed ich poczęciem. Ciąża bywa problemowa, obfituje jednak w niemal magiczne doświadczenia duchowe. Wiele matek Kryształowych Dzieci opowiada, że w czasie ciąży ich nienarodzone jeszcze istoty porozumiewały się z nimi telepatycznie. Ale nie tylko z matkami potrafią się komunikować. Przekazują informacje na swój temat bliskiej rodzinie. Często w postaci snów. Komunikacja Dzieci Kryształowych rozwinięta jest na najwyższym poziomie. Słowa bywają zbędne. Kontakt telepatyczny i przekazywanie obrazów są naturalne.Często zaczynają mówić dosyć późno. Ale nie jest to regułą. Kryształy, jako jeden z darów, z którymi przychodzą na świat, mają zdolność uzdrawiania. Już paromiesięczny Kryształek sprawia, że bolący brzuch mamy zdrowieje, kiedy maluszek przytuli do niego swoje łapki. Dzieci te w sposób naturalny widzą aurę, wiedzą więc kto potrzebuje pomocy. Bez wahania przekazują swoją uzdrawiającą energię, a po zabiegu oczyszczają się, otrzepując dłonie, jakby pozbywały się energii negatywnej.Tak samo zachowują się wobec każdej formy agresji.Często po prostu negatywną energię wyrzucają za okno. „Do lasu, do wilków”, jak mówi mój Kryształowy Wnuk-Filip. One nawet nie muszą dotykać łapkami. Energię uzdrawiającą potrafią przekazać samymi myślami. Kontakt z nimi jest bogatym źródłem inspiracji, otuchy. Te dzieci uwielbiają przebywać na łonie natury. Jednakową miłością darzą ludzi, zwierzęta, rośliny, a nawet kamienie. Chętnie słuchają okruchów i monolitów skalnych.